3: Laplandse bergen

We zijn naar het noordwesten gereden naar het gehucht Båtas, vlakbij Bjorgafjällen. Dit is Zweeds Lapland.

Hier zijn verschillende bergen en overal zie je de meest idyllische meertjes, omringd door dennenbomen. Als dat niet het echte Zweedse gevoel geeft… 

Ons huisje voor de komende 4 nachten ligt tussen een aantal andere hutten in waar we eigenlijk alleen maar oudere mannen zijn tegengekomen die hier aan het jagen zijn. Ze jagen onder andere op elanden en rendieren en met succes. Vlak onder ons huisje is een jachthut, waar de dieren verder geslacht en gedroogd worden. De eerste dag dat we hier waren, zagen we een eland in puzzelstukjes bij de jachthut liggen. Elyn vindt dat maar een griezelige plek met al die geuren en loopt er schrikachtig langs als we met haar gaan wandelen. 
Trouwens, het levende rendier die we onderweg tegenkwamen, moest wel even stoer worden uit geblaft vanuit de auto. 

Het hutje zelf is ouderwets ingericht, daar is niks mis mee. De vloer daarentegen is wat gehobbeld en zeker bij een bepaalde plek vlakbij de ingang lopen we met een rondje er omheen om te voorkomen dat we door de vloer zakken! 

Wij hebben hier twee prachtige wandelingen gemaakt. De eerste wandeling naar een plateau naast de Klöverfjället, een wandeling van 4 uur. Prachtig landschap! Het eerste stuk was erg drassig en was er een plankenpad aangelegd. Verderop was het nog steeds drassig maar prima te wandelen. Steeds meer kwamen de bergtoppen te voorschijn wat prachtige uitzichten gaf. De natuur krijgt hier ook al echt herfstkleuren. 

De tweede wandeling was naar de Borgahällen. Dit beloofde een pittige wandeling te worden met een korte loopafstand maar veel hoogteverschil. Onderaan bij een stuwmeer gestart en al snel waren we flink aan het klimmen. Nadat we over een grote rotsverschuiving waren gekleuterd, besloot Mirjam dat het voor haar veiliger was om niet verder te klimmen. Terwijl zij op haar gemakje terug naar beneden wandelde, zijn Floris en Elyn in een rap tempo omhoog gewandeld. Floris in zijn element, hier houdt hij van! Maar ongeveer 100 meter onder de top besloot ook Floris weer om te keren. Hij had vanaf dat punt nog een prachtig uitzicht maar als hij hoger zou klimmen, zou hij in de wolken lopen. Ook was de wandeling al behoorlijk lastig en technisch geworden waardoor hij t ook niet meer veilig vond worden. Het was dus maar goed dat Mirjam al was omgekeerd. 

Na deze behoorlijke inspanning moest Floris natuurlijk even afkoelen in het stuwmeer! Het was 11 graden koud, Elyn vond het te koud om hem gezelschap te houden terwijl zij gek is op zwemmen. 

Daarna zijn we doorgereden naar een bistro, waar we een heerlijke eland-burger hebben gegeten terwijl de auto aan het opladen was. 

Morgen gaan weer wat richting het zuiden, maar daarmee nog niet naar de bewoonde wereld! We hebben een huisje off the grid gevonden, dus komende dagen zullen we weinig bereikbaar zijn. 

Wat ons trouwens gelukkig heel erg meevalt, zijn de muggen! We hadden gerekend op vergelijkbare situaties zoals de midges in Schotland of de sandflies in Nieuw Zeeland, maar op een enkele mug na, geen last van. In Gouda zijn meer muggen!